MANGANIN MÜKEMMEL VE İKİNCİ ŞARKISI

    -DÜNYANIN SONUNA DOĞMUŞUM-

Dünyanın Sonuna Doğmuşum

Naber bak, bende dert yok tasa yok
Mutluyum artık bir beynim yok 
Dikmişim ekrana gözlerimi 
Başka da bir ihtiyacım yok  

Kişisel neyim kaldı ki bir iletim olsun 
Tıklana tıklana her şeyim ortada  
Atın ölümü arpadan olsun 
Her yigit gibi benimki de meydanda  

Tıklama konusu ayrı bir dava 
Mahkemelerde görülüyor hala 
Namusu bacak arasında ararım 
Dişi sinek bile görsem laf atarım  

Çakma makma, üçe beşe bakmam 
Önüm, arkam, sağım solum markam 
Bana pastamı verin, ekmeğe gerek yok 
Ben tüketmeden var olamam  

Ayna, ayna hadi söyle benden daha
gamsızı var mı ?
Ayna, ayna hadi söyle benden daha 
arsızı var mı ?  

Dünyanın sonuna doğmuşum
Ya da ölmüşüm de haberim yok 
İyi bilirdik derler elbet ardımdan                            
Bundan büyük bir yalan yok
Yok , bundan büyük yalan yok 

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın 
Dedikodu yapar, keyfime bakarım 
Ağzımda sakız, elimde çanta 
Fink atarım kaldırımlarda  

Bağlanmaya sonuna kadar karsıyım  
Ama dizilerimden beni ayırmayın 
Değişir dünyam bir tuşla uzaktan 
Elimdeki kumandam hayatıma kumandan  

Yeni bir kart verdi bugün bankam 
Puanlarım artık en büyük kankam 
Olmasa da cebimde beş kuruş para 
Cebimdeki telefon on numara  

 “Bak kızım, yedi kocalı Hürmüz gibi dolan 
Ama ailemizin kızı gibi davran, 
Seni alacak biri de bulunur elbet
En kolay parayı hep sen kazan”  

Sıkıldım çok, 
her dakika düşünmekten üzülmekten 
Artık yok, 
kalmadı gücüm düşmekten yenilmekten 
Pişmanım erken vazgeçmekten kendimden  
Bu alem geçmiş kendinden  
Ne gelir elden ?

Söz: Ferman Akgül – Birol Namoglu -  Haluk 
Kurosman – Yagmur Sarıgül 
Müzik: Yagmur Sarıgül - Ferman Akgül